Keratokonus, gözün en dış tabakası olan korneanın incelmesi ve öne doğru sivrilmesi ile karakterize edilen bir hastalıktır. Bu durum, korneanın şekil bozukluğuna yol açarak görme kalitesini ciddi şekilde düşürür. Hastalık, gözleri sürekli ovuşturmak, kaşımak ve sert müdahalelerde bulunmak gibi faktörlerle tetiklenebilir. Ayrıca, sert kontakt lens kullanımı da hastalığın ilerlemesine katkıda bulunabilir. Erken teşhis edildiğinde, kornea tabakasının kurtarılması mümkündür. Ancak, tedaviye geç kalınması durumunda kornea nakli gerekebilir.

Keratokonus, genellikle ergenlik döneminde başlayan ve çoğunlukla 20'li yaşlarda fark edilen bir hastalıktır. Hastalık, 20 ile 40 yaşları arasında ilerler ve 40 yaşından sonra durma eğilimine girer. Korneada meydana gelen şekil bozukluğunun yanı sıra, hastalar kendi davranışlarıyla da hastalığın ilerlemesine katkıda bulunabilirler. Keratokonus hastaları kesinlikle gözlerini ovuşturmamalıdır, çünkü bu durum gözde alerjik reaksiyonlara neden olabilir. Bazı durumlarda hastalık genetik olabilir, bu yüzden ailede bu hastalığın var olup olmadığının bilinmesi önemlidir.

Bu hastalıkta en önemli aşama, hastalığın hangi boyutta olduğunu tespit etmektir. İlk olarak, doğru teşhisin konulması gerekir. Keratokonus hastaları, gözlük kullanmalarına rağmen görme sorunları yaşamaya devam ediyorsa, tedavi gereklidir. Tedavi sürecinde kornea kalınlığı ölçülür ve eğer kornea kalınlığı 400 mikronun üzerinde ise çapraz bağlama (cross-linking) adı verilen tedavi yöntemi uygulanır. Bu tedavi yöntemine uygun olmayan hastalar için kornea nakli son çare olarak değerlendirilir.

Keratokonus Tedavisinde Kullanılan Yöntemler

Keratokonus, erken teşhis ve uygun tedavi yöntemleri ile kontrol altına alınabilir bir hastalıktır. Ancak, hastalığın ileri seviyelere ulaşması durumunda kornea nakli kaçınılmaz olabilir. Bu nedenle, göz sağlığınızı korumak için düzenli göz muayeneleri yaptırmanız ve belirtiler ortaya çıktığında vakit kaybetmeden bir göz uzmanına başvurmanız önemlidir.